توقع زیادی نیست خواستن امنیت آغوش

تــــــــــــــو

و....

عشقی که زیر خط کمـــربنـد نباشــــــد!!!!!

شازده کوچولو می گفت:

گل من گاهی بداخلاق و کم حوصله و مغرور بود

اما ماندنی بود

همین بودنش بود که او را تبدیل به گل من کرده بود

دلم یک دنیا تنهایی میخواهد

با یه عالمه تو

و تمام گوشه کنارهای آغوشت

خواهش دارم روبه روي من نمان ،

عبور كن ،اگر نمي خواهي بر تيره بختي من گواهي دهي

كوچه را طي كن

و در انتهاي كوچه محو شو ،

همان گونه كه آدم هاي خوشبخت محو مي شوند...

درگیر جنگ تن به تنم با تنی که نیست…

دارم شکست میخورم از دشمنی که نیست…

آرامشی ملیح در گوشه چشمانم..

مانند بارانی بروی شیروانی..

اما…

ناودان ندارد..!!

غصه هایم درون سینه ام به چاه میروند.

گفتی:

شاید برگشتم..

هنوز زنده ام!

به امید همان “شاید” ..

چه شـباهـت متـفـاوتی بـین ماسـت…!!!

تـو دل شـکـسـتـه ای ،من دلــشــکـسـتـه ام ..

 آسمان را گفتم
می توانی آیا
بهر یک لحظه ی خیلی کوتاه
روح مادر گردی
صاحب رفعت دیگر گردی
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
کهکشان کم دارم
نوریان کم دارم
مه وخورشید به پهنای زمان کم دارم

 آخرین تماشایت را پلک نخواهم زد، مبادا تصویرت در چشمانم آواره گردد.

 خاطره هارا حبس می کنم
تا شاید
راهی برای رهایی از خویش پیدا کنم

 به درک که باران نیامد

خودم

با همین چشمهایم
…
حافظه ی کوچه پس کوچه های قلبم را

از بی عابری

خواهم شست…

 من از بچگی باید کارگردان می شدم ٬ هرکسی به من میرسد بازیگر است

 من خود،به تو پرِ پرواز دادم،
اما…
به همه گفتم درب قفسش باز بود و…
پرید…

 دیر آمدی
سفید شد موهایی که برای برگشتنت آراسته بودم

 سیــاهی زیـر چشم هایـم را دوست دارم ..
جـای پای رفتن” تـــو”ست!

 مصنــوعی لبخنــد زدنت را می گــذارم به حساب هر چیزی ..
الا اینکــه دلت را زده باشــم

 مصنــوعی لبخنــد زدنت را می گــذارم به حساب هر چیزی ..
الا اینکــه دلت را زده باشــم

 کهن ترین احساس من به تو
هر چند چروکیده و سالخورده شده
اما
خیال مرگ ندارد

 اشک های نیامدنت روی گونه هایم ماسیده.نبوس! نمک گیر میشوی !

 تو ممکن است از من دور شده باشی اما کوچک هرگز!…بگذار بگویند چیزی از پرسپکتیو نمیداند!!

 آیینه ی اتاقت را با آیینه ی اتاقم عوض می کنی؟!…این که فقط من را نشان می دهد!!

 چقدر دلم هوایت را می کند
حالا که دگر هوایم را نداری…!

 همین مسیر را مستقیم بروی می رسی به دو راهی ،یک راه به من ختم می شود ،آن دیگری به ختم من !!!

 این بار تو بگو که
“دوستت دارم”
نترس……….
من آسمان را گرفته ام که به زمین نیاید

 کاش دهخدا می دانست

 دلتنگی …

 اشک ….

 فاصله ….

 بی وفایی….

 تعریفش فقط دو حرف است “تـــو”

 ببین غمگین،

ببین دلتنگ دیدارم...

ببین

خوابم نمی آید،

بیدارم...

نگفتم تا کنون، اما کنون بشنو:

تورا بیش از همه کس دوست میدارم

 می دانی چند بار از فکر من گذشته ای ؟!

فقط یک بار!!

چون دیگر هرگز از خیالم نرفته ای

 دستمال خیس آرزوهایم را فشردم،همین سه قطره

 تا قاف ترین قلهء هستی،سیمرغ ترین همسفرم باش.

 دیـروز،یک چمـدان غزل تمام دار وندارم بـود که بی دریغ

 با این روزگار پر از دیوار کنار نمی آیم،دعا کن ویران

 با اینکه از تنهایی می ترسم ،اما دوست دارم تو قلبت

 تنــها برای قلـب پر مهر تو قصه خوشبختی می گویم تا

 وقتی دلم تنگ میشه میام دم در قلبت در می زنم،

 به تو عادت کردم مثل گلبرگی به شبنم،مثل مجروحی

 زخم زندگی من تویی،همه به زخم هاشون دستمال 

 یک روز از من پــرسیدی من را بیشــتر دوست داری یا

 پایان حکایتم شنیدنی است،